Ο Λεχέιν γράφει hard-boiled αστυνομικά μυθιστορήματα, όπως τα αποκαλούν οι αμερικανοί, στο στιλ του Ντάσιελ Χάμετ. Βασικός πρωταγωνιστής σ’ αυτό το βιβλίο είναι ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Πάτρικ Κένζι, που κινείται πάντα στα όρια του νόμου, ή λίγο πέρα απ’ αυτά, προσπαθώντας να λύσει τα δύσκολα προβλήματα των πελατών του. Μια τέτοια πελάτισσα είναι και η Κάρεν Νίκολς, η οποία του αναθέτει να «βάλει στη θέση του» ένα συγκεκριμένο και σεσημασμένο κάθαρμα που την ακολουθεί παντού, της στέλνει μηνύματα και της κάνει σεξουαλικές προτάσεις. Εύκολη υπόθεση για τον Κένζι, που με τον συνεργάτη του Μπούμπα, ένα ύποπτο άτομο με διασυνδέσεις παντού στον υπόκοσμο και σχέσεις με τον IRA, δίνουν στο δράστη ένα καλό μάθημα. Περνάει λίγος καιρός και όλα μοιάζουν να πηγαίνουν μια χαρά, μέχρι που η Νίκολς προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον Κένζι ξανά. Ο τελευταίος όμως δεν απαντά στην κλήση της, κάτι που αποδεικνύεται ολέθριο λάθος, αφού έξι μήνες μετά η κοπέλα θα πηδήξει γυμνή από την οροφή μιας πολυκατοικίας στη Βοστώνη. Ο Κένζι, νιώθοντας κατά κάποιο τρόπο ένοχος γι’ αυτό που συνέβηκε, προσπαθεί να μάθει ό,τι μπορεί για την υπόθεση. Όπως θα ανακαλύψει η σεμνή εκείνη γυναίκα που γνώρισε τότε, μεταμορφώθηκε ξαφνικά σε μια παρία: έκανε χρήση ναρκωτικών, έπασχε από κατάθλιψη και το είχε ρίξει στην πορνεία. Τι ήταν όμως εκείνο που την οδήγησε μέχρι εκεί; Όσο περισσότερο ψάχνει την υπόθεση, τόσο πιο περίπλοκα γίνονται τα πράγματα. Στο τέλος όμως ανακαλύπτει μια σκληρή αλήθεια, την οποία θα ήταν καλύτερα να αγνοούσε: πίσω απ’ όλ’ αυτά και άλλα πολλά κρύβεται ένας αδίστακτος άντρας, που είναι μάστορας στα παιχνίδια του μυαλού και όχι μόνο. Του αρέσει να περικυκλώνει τα θύματά του, να τα βασανίζει σιγά-σιγά και σαδιστικά, και να τους στερεί κάθε θέληση για ζωή. Ο Κένζι, τώρα πρέπει να επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις του, ακόμη και τις ύποπτες διασυνδέσεις του Μπούμπα, καθώς και μια πρώην συνέταιρο και ερωμένη, ώστε να πληρώσει τον εγκληματία με το ίδιο νόμισμα. Η μάχη άνιση. Ο εχθρός μοιάζει να είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά, αλλά ο Κένζι δεν τα παρατά. Είτε θα αντιστραφούν οι ρόλοι, είτε θα επέλθει μία ακόμη καταστροφή. Τρίτη επιλογή δεν υπάρχει.
Ο Λεχέιν έχει γράψει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα του είδους, που διαβάζεται γρήγορα, αλλά όχι και τόσο ευχάριστα. Ο κόσμος που περιγράφει δεν είναι ένας από εκείνους όπου πάντα κερδίζουν οι καλοί, ή και που αν το κάνουν, οι νίκες τους δεν είναι ολοκληρωτικές. Τα κορμιά τους χαράζουν οι πληγές, τις ψυχές τους οι αγωνίες και οι ενοχές. Μερικές φορές εδώ μέσα δυσκολεύεται να ξεχωρίσει κανείς ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός. Βασικά η λέξη που τα λέει όλα είναι το: απόλυτο. Απόλυτο κακό, υπάρχει. Απόλυτο καλό, όχι.
Σίγουρα θα ασχοληθώ ξανά, κάποια στιγμή στο μέλλον, μ’ αυτό το συγγραφέα, που ας μην ξεχνάμε, ανάμεσα στα έργα του είναι και το πασίγνωστο, λόγω της κινηματογραφικής του μεταφοράς, Mystic River.
No comments:
Post a Comment