David Baldacci – Zero Day

Καθώς διάβαζα το Zero Day του Ντέιβιντ Μπαλτάτσι κάπου ένιωθα ότι όλα αυτά που περιγράφει τα είχα ξαναζήσει, ή μάλλον ξαναδιαβάσει. Ντεζαβού; Όχι ακριβώς. Απλά το βιβλίο πολύ μου θύμιζε το The Affair του Lee Child (παρουσίαση εδώ). Οι ομοιότητες λίγες, αλλά σημαντικές: Και στα δύο πρωταγωνιστές είναι ερευνητές της στρατιωτικής αστυνομίας. Και τα δύο διαδραματίζονται σε μικρές επαρχιακές πόλεις που αργοπεθαίνουν. Και τα δύο καταπιάνονται με θεωρίες συνομωσίας. Και, τέλος, και στα δύο οι ήρωες συνεργάζονται με τους επικεφαλείς των ντόπιων αστυνομικών αρχών, που τυγχάνει να είναι γυναίκες, τις οποίες λίγο ή πολύ ερωτεύονται. Θα με ρωτήσετε τώρα: τίθεται θέμα κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας; Η απάντηση είναι ένα εκκωφαντικό όχι. Οι αμερικανοί δουλεύουν με πρόγραμμα, συνήθως τα βιβλία είναι έτοιμα πολλούς μήνες πριν από την κυκλοφορία τους, και αυτοί οι δύο τίτλοι ανακοινώθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα, οπότε αποκλείεται ο Μπαλτάτσι να έκλεψε κάτι από τον Τσάιλντ. Εξάλλου το δικό του μυθιστόρημα διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Δυτικής Βιρτζίνια, γνώριμο έδαφος για τον ίδιο, αφού το είχε επισκεφθεί σε μερικά από τα προηγούμενα βιβλία του. Αφήνοντάς τα όμως όλα αυτά στην άκρη ας περάσουμε τώρα στο ζουμί της υπόθεσης.
     Ο Τζον Πούλερ είναι ένας βετεράνος πολέμου, με πληγές στα χέρια και στα πόδια, που τώρα δουλεύει για τη Μονάδα Διερεύνησης Εγκλήματος του στρατού. Ο Πούλερ αποτελεί αίνιγμα για τους προϊστάμενούς του, αφού με βάση το λαμπρό παρελθόν του και όντας γιος ενός θρυλικού στρατηγού που φέρει το όνομά του, θα μπορούσε να ανέβει πολύ ψηλά στην ιεραρχία. Αντί αυτού όμως επέλεξε, μετά τον τραυματισμό και τον αναγκαστικό επαναπατρισμό του στις ΗΠΑ, να υπηρετήσει σε ένα πόστο που κάθε άλλο παρά δόξες και τιμές του επιφυλάσσει. Λες και ο προορισμός του ήταν να κάθεται στο πίσω κάθισμα μιας τεθωρακισμένης λιμουζίνας και αυτός διάλεξε να γίνει ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Όσο καλό κι αν είναι όμως το μητρώο του, όσο θετικές κι αν είναι οι προοπτικές, ο Πούλερ δεν είναι κάποιος που θα μπορούσε να κάνει καριέρα στα υψηλά σαλόνια της εξουσίας. Οι διπλοπρόσωποι πολιτικοί του προκαλούν απέχθεια, ενώ και τα παιχνίδια των ανώτερών του τον απωθούν. Εκείνον αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι να κάνει το καθήκον του, όχι τόσο προς την πατρίδα του όσο προς τους συναδέλφους του. Γι’ αυτό όσο και αν περνάει ο καιρός, όσο και αν τα τοπία, οι άνθρωποι και οι περιστάσεις αλλάζουν, αυτός εξακολουθεί να νιώθει ένοχος για όλους αυτούς που δεν κατάφερε να σώσει.
     Τώρα δεν καλείται να σώσει κάποιον, αλλά να διερευνήσει το θάνατό του – αυτού και της οικογένειάς του. Νεκρός είναι ο συνταγματάρχης Μάθιου Ρέινολντς, η γυναίκα του Στέισι και τα δύο τους παιδιά, που επισκέπτονταν τους ασθενείς γονείς της γυναίκας στην κομητεία Ντρέικ της Δυτικής Βιρτζίνια. Τα πτώματά τους ανακαλύφθηκαν από τον ταχυδρόμο στο σπίτι του γηραιού ζευγαριού. Ο Πούλερ από την πρώτη στιγμή που θα πατήσει το πόδι του εκεί θα αντιληφθεί ότι πίσω από αυτό το έγκλημα κρύβονται πολλά μυστικά. Και φυσικά, ως συνήθως, πίσω από τα μυστικά κρύβεται μια συνομωσία. Πίσω από τη συνομωσία όμως ποιος κρύβεται; Ο βασικός ύποπτος είναι ο Ρότζερ Τρεντ, ιδιοκτήτης των τοπικών μεταλλίων. Όπως το μοναδικό στοιχείο που έχουν αφήσει πίσω τους οι δολοφόνοι δείχνει, ο Ρέινολντς είχε αποστείλει ένα δείγμα του εδάφους της περιοχής για ανάλυση σε κάποιο εργαστήριο. Είναι η μόλυνση ψηλότερη από την κανονική κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε κλείσιμο του μεταλλείου και γι’ αυτό τον σκότωσαν; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που γεννιέται στο μυαλό του Πούλερ. Και το δεύτερο διπλό ερώτημα είναι: Γιατί έστειλαν μόνο εκείνον για να διερευνήσει την υπόθεση αντί μιας εξειδικευμένη ομάδα ως συνήθως; Μήπως προσπαθούν να κρύψουν κάτι;
     Ο Πούλερ με τη βοήθεια της Σαμ Κόουλ, λοχία της αστυνομίας στην περιοχή, θα επιδοθεί σ’ ένα αγώνα δρόμου στη διάρκεια του οποίου θα έρθει πολλές φορές αντιμέτωπος με επικίνδυνες καταστάσεις. Θα συγκρουστεί με τους ντόπιους νταήδες, με τα αφεντικά του και με άλλους πολλούς, με αποτέλεσμα πολλά προσωπεία να πέσουν. Καθώς θα συμβαίνουν αυτά οι σχέσεις του με τη λοχία θα γίνονται όλο και πιο στενές και στο πρόσωπό της θα συναντήσει μια αδελφή ψυχή, κάποιαν που βάζει πάνω από όλα το νόμο και την τάξη και που κι αυτή κουβαλά πολλά βαρίδια -από το χθες και από το σήμερα- που δεν της επιτρέπουν να νιώσει για πολύ ευτυχισμένη.
     Ένα καλογραμμένο θρίλερ, που ως συνήθως κινείται σε καταιγιστικούς ρυθμούς και το οποίο σίγουρα θα ικανοποιήσει τους φίλους του καλού συγγραφέα. Θα έχουμε συνέχεια στις περιπέτειες του Τζον Πούλερ στο μέλλον; Όλα δείχνουν πως ναι, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία που να δικαιολογούν αυτή την πρόβλεψη.