Jeffery Deaver – Edge

Ο καλός συγγραφέας αφήνει για λίγο καιρό εκτός παιχνιδιού τους αγαπημένους του ήρωες, τον τετραπληγικό εγκληματολόγο Λίνκολν Ράιμ και την κινησιολόγο Κάθριν Ντανς στο Edge, για να καταπιαστεί με τις περιπέτειες του Κόρτ, κάποιου που δουλεύει σε μια υπηρεσία προστασίας μαρτύρων.
     Ο Κορτ αναλαμβάνει την προστασία της οικογένειας του Ράιαν Κέσσλερ, ενός παρασημοφορημένου αστυνομικού που βρίσκεται στο στόχαστρο ενός ακόμη άγνωστου εχθρού, αφού μοιάζει να έχει στην κατοχή του κάποια τρομέρα μυστικά. Ο άνθρωπος που ανέλαβε τον εντοπισμό και ανάκριση του τελευταίου είναι ο Φρανκ Λάβινγκ, παλιός γνώριμος και ορκισμένος εχθρός του Κορτ, αφού λίγα χρόνια πριν είχε σκοτώσει τον μέντορά του.
     Οι δύο άντρες, καθόλη τη διάρκεια της αφήγησης, μοιάζουν να παίζουν το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Ο καθένας προσπαθεί να μπει στο μυαλό του άλλου και να μαντέψει την επόμενη κίνησή του, με αποτέλεσμα οι ανατροπές ν’ ακολουθούν η μια την άλλη. Ωστόσο ο Λάβινγκ μοιάζει να έχει πάντα το πάνω χέρι, κι ο Κορτ δε διστάζει κρυφά να εκφράσει το θαυμασμό του για τις αναλυτικές του ικανότητες. Ικανότητες τις οποίες έχει αναπτύξει ικανοποιητικά κι ο ίδιος παίζοντας παιχνίδια στρατηγικής.
     Καθώς ο χρόνος κυλά σε βασανιστικά αργούς βαθμούς για την οικογένεια, η δράση γίνεται όλο και πιο καταιγιστική, ενώ πολλά μυστικά και ψέματα βγαίνουν στην επιφάνεια. Όπως αποκαλύπτεται το ένα από τα άτομα που έχει θέσει υπό την προστασία του δεν είναι ακριβώς αυτό που λέει, ενώ τα άλλα δύο με τα καμώματα και τις εμμονές τους κάθε άλλο παρά διευκολύνουν το έργο του, συμπεριφέρονται λες και θέλουν να πεθάνουν. Ο Κορτ λοιπόν επιδίδεται σ’ ένα εξουθενωτικό αγώνα δρόμου, τόσο για να εξουδετερώσει τον Λάβινγκ και να προστατεύσει την οικογένεια, όσο και για να τα βγάλει πέρα με κάποιους που μοιάζουν να το έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους να του ροκανίσουν την καρέκλα. Σ’ αυτό το μοναχικό ουσιαστικά αγώνα θα έχει μοναδικούς του συμμάχους τη νεαρή υψηλής νοημοσύνης συνεργάτιδά του, Ντουμπόις και το αφεντικό του, που παρόλες τις πιέσεις που δέχεται εξακολουθεί να τον στηρίζει.
     Από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή όλα μοιάζουν να κρέμονται από μία κλωστή: η καριέρα του Κορτ, η οικογένεια τον Κέσσλερ, οι ελπίδες για εκδίκηση και εξιλέωση κάποιων από τους ήρωες, η ζωή μίας από αυτούς. Ο συγγραφέας εκτός από το να μας συνεπαίρνει με τις σκηνές δράσης, που διατρέχουν ολόκληρη την αφήγηση, καταπιάνεται και με τον ψυχικό κόσμο των ηρώων του – ένα κόσμο γυάλινο, που από στιγμή σε στιγμή μπορεί να σπάσει και να γίνει κομμάτια. Τα ψυχολογικά πορτρέτα που δημιουργεί είναι καλά δουλεμένα, οι χαρακτήρες του ζωντανεύουν στο χαρτί αβίαστα, με όλα τα λάθη και τα πάθη τους.
     Αυτό ίσως να είναι ένα από τα λίγα βιβλία του Ντίβερ, που αν μεταφέρονταν στη μεγάλη οθόνη θα… ευτυχούσαν. Θυμίζω ότι τα δύο μυθιστορήματά του που έχουν διασκευαστεί μέχρι τώρα, μάλλον ατύχησαν στη μεταφορά τους: Ο «Συλλέκτης οστών» μετριότατος, «σκότωσε» το βιβλίο, ενώ δεν ήταν και πολύ καλύτερο το A Maiden’s Grave, που έγινε ταινία από το HBO.
     Το επόμενο μυθιστόρημά του, που θα καταπιάνεται με τις νέες περιπέτειες του Τζέιμς Μποντ, αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Μάιο.