Jeffery Deaver – The Burning Wire

Τελικά ο Λίνκολν Ράιμ είναι ο μυθιστορηματικός ήρωας που δε σώζει τόσο τους άλλους, όσο το δημιουργό του. Το λέω αυτό αφού στο The Burning Wire, νέο μυθιστόρημα του Τζέφρι Ντίβερ ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με κάτι που μοιάζει με νεκρανάσταση του συγγραφέα, ο οποίος με τα δύο τελευταία του μυθιστορήματα φαίνονταν να έχει πάρει την κάτω βόλτα. Ο Ράιμ μοιάζει να παραδίδει μαθήματα στον Ντίβερ για το πώς γράφεται ένα συναρπαστικό θρίλερ και τα καταφέρνει πολύ καλά μάλιστα. Ναι, ξέρω, κουφό ακούγεται αυτό, αλλά τι σημασία έχει; Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι στο The Burning Wire συναντάμε και πάλι εκείνο τον εξαιρετικό συγγραφέα, που πρωτογνωρίσαμε στις πρώτες περιπέτειες του Ράιμ, αλλά και της… συνταξιούχου πια Ρουν.
     Ο τετραπληγικός Ράιμ, που μοιάζει να περνάει μία ακόμη υπαρξιακή κρίση, τον τελευταίο καιρό δεν έχει και πολλά πράγματα να κάνει και απλά πλήττει. «Δώσε με μια υπόθεση να λύσω και πάρε μου την ψυχή», μοιάζει να σκέφτεται. Και ο δημιουργός του δε του χαλά το χατίρι, αφού του δίνει όχι μόνο μία αλλά δύο, εξίσου σημαντικές υποθέσεις. Η μια, που διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, αφορά τις παρανοϊκές πράξεις κάποιου δυσαρεστημένου υπαλλήλου μιας ηλεκτρικής εταιρείας, που βάζει στο στόχαστρο αθώους ανθρώπους σε μια προσπάθεια να αφυπνίσει το κοινό στους κίνδυνους της υπερκατανάλωσης ενέργειας και η δεύτερη, έχει να κάνει μ’ ένα παλιό γνώριμο του Ράιμ, τον «Ωρολογά», που έχει πάει στο Μεξικό για να δολοφονήσει κάποιον.
     Η πρώτη υπόθεση είναι και η πιο σημαντική, αφού όλοι φοβούνται ότι πίσω από τις πράξεις του δολοφόνου, κρύβεται κάποια τρομοκρατική οργάνωση, που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τον ηλεκτρισμό σαν όπλο μαζικής καταστροφής – ένα όπλο τρομακτικό, αφού στόχος του μπορεί να είναι ο καθένας μια κι ο ηλεκτρισμός υπάρχει σε κάθε σπίτι, σε κάθε υποδομή, στους δρόμους, στις πλατείες, ακόμη και στους υπονόμους. Ο άγνωστος αρχικά δράστης μοιάζει να ενεργεί βάσει σχεδίου, να κινείται σα φαντομάς, δίχως να αφήνει ίχνη πίσω του, κάτι που μαρτυρεί υψηλό δείκτη νοημοσύνης και που αναγκάζει τους διώκτες του να τον πάρουν στα σοβαρά. Ενώ ο Ράιμ προσπαθεί να δέσει τα ανύπαρκτα σχεδόν στοιχεία για να λύσει το γρίφο, ένας παλιός του και παλιός μας γνώριμος, ο ντετέκτιβ Φρεντ Ντελρέι, προσπαθεί να μάθει ό,τι μπορεί απ’ τους πληροφοριοδότες του στο δρόμο, ενώ οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες επιχειρούν να ψαρέψουν στοιχεία από το διαδίκτυο. Τίποτα όμως δεν είναι όπως δείχνει κι έτσι η μία ανατροπή θ’ αρχίσει να διαδέχεται την άλλη, μέχρι που τελικά θα δοθεί η απροσδόκητη λύση. Στο μεταξύ ο αναγνώστης θα μάθει ένα σωρό πράγματα για τον ηλεκτρισμό (ίσως περισσότερα απ’ όσα θα ήθελε να ξέρει), θα δει να ξετυλίγονται μπροστά του δράματα και να τίθενται νέα ερωτήματα, τα οποία φέρνουν κάποιους απ’ τους πρωταγωνιστές αντιμέτωπους με τους προσωπικούς τους δαίμονες. Στο μεταξύ στο Μεξικό επίκειται μια μεγάλη καταστροφή, που μόνο το εύστροφο μυαλό του Ράιμ μπορεί να αποτρέψει.
     Ο Ντίβερ παίζει πολύ έξυπνα τα χαρτιά του. Ρίχνει υποψίες από δω κι από κει, αφήνει να διαρρεύσουν κάποια μικρά μυστικά για να παρασύρει τις σκέψεις του αναγνώστη αλλού και βασανίζει τους ήρωές του, φέρνοντάς τους πολλές φορές στα όρια της απόγνωσης. Η συνταγή είναι παλιά, δοκιμασμένη και σ’ αυτό το βιβλίο απόλυτα επιτυχημένη. Ένα συναρπαστικό θρίλερ, που μετά τις πρώτες σελίδες, κινείται σε καταιγιστικούς ρυθμούς, λες και οι ήρωες προσπαθούν να προλάβουν κάποια αντίστροφη μέτρηση, προσφέροντας στους φίλους της καλής αστυνομικής λογοτεχνίας ένα απολαυστικό ανάγνωσμα.