Δημήτρης Μαμαλούκας – Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημήτριου Μόστρα

«Η βροχή έξω πέφτει αμείωτη. Ρώμη, αιώνια πόλη. Όπως το κακό».
     Με την πιο πάνω φράση θα μπορούσε ν’ αρχίζει το υπέροχο ετούτο βιβλιοφιλικό θρίλερ του Δημήτρη Μαμαλούκα, που διαδραματίζεται κατά κύριο λόγο στη Ρώμη, κάνοντας ωστόσο κι ένα καθοριστικό πέρασμα από τη Βενετία.
     Ο Δημήτριος Μόστρας του τίτλου ήταν ένας παθιασμένος βιβλιόφιλος των αρχών του 19ου αιώνα, που με πείσμα και θυσίες κατάφερε να δημιουργήσει μια αξιόλογη συλλογή από κώδικες, χειρόγραφα και σπάνια βιβλία – μια συλλογή που μοιάζει να χάθηκε στ’ αχνάρια του χρόνου. Ή τουλάχιστον έτσι όλοι πιστεύουν. Μέχρι που ο γιος και εγγονός δύο επίσης μανιωδών συλλεκτών αρχίζει να βγάζει στο σφυρί την κληρονομιά του, για να συνεχίσει να ζει μια άνετη και δίχως σκοτούρες ζωή. Ανάμεσα στους τόμους που διαθέτει προς πώληση είναι και ένας από ανήκε στη βιβλιοθήκη του Μόστρα και που ίσως αποτελεί το κλειδί για την εκ νέου ανακάλυψή της. Ένα κλειδί που θα βάλει τον ιδιοκτήτη της συλλογής σε μεγάλους μπελάδες. Κι αυτό αφού κάποιοι άνθρωποι αδίστακτοι είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να του το αποσπάσουν.
     Την ίδια ώρα που διαδραματίζεται αυτή η πρώτη κύρια ιστορία λαμβάνει χώρα και μια δεύτερη παράλληλη, που δένεται όμως με κάποια υπόγεια νήματα με την προηγούμενη: σ’ αυτήν παρακολουθούμε τη δράση μιας μικρής ομάδας εκδικητών που δολοφονεί απαγωγείς και βιαστές μετά την αποφυλάκισή τους. Αργά ή γρήγορα τα μονοπάτια των πρωταγωνιστών των δύο αυτών ιστοριών θα συναντηθούν και οι αποκαλύψεις που θα προκύψουν θα είναι συνταρακτικές.
     Ο, και συλλέκτης, Μαμαλούκας χρησιμοποιώντας τις καθιερωμένες συνταγές του αστυνομικού μυθιστορήματος φτιάχνει ένα εκρηκτικό μίγμα που μιλά για τις μανίες των ανθρώπων και για τα σκοτεινά τους μυστικά, για την ανάγκη της συνύπαρξης με τους άλλους, για τη φιλία που πολλές φορές κλυδωνίζεται, αλλά και για τις νεκρές ψυχές. Με τον τρόπο που πλάθει την ιστορία και δημιουργεί κι αναδημιουργεί τους χαρακτήρες του μοιάζει να θέλει να μας πει ότι κανείς δεν είναι αθώος: όλοι φταίμε για κάτι, και όλοι θα πληρώσουμε για κείνο το κάτι.
     Ωστόσο το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο θρίλερ, αλλά και μια ιστορία για τον έρωτα. Τον τυφλό έρωτα που κάποτε μετατρέπεται σε μια δίχως όρια αγάπη, αλλά κι εκείνον τον άλλο, τον ύπουλο, τον καταλυτικό, που ανάβει σα λαμπάδες τα κορμιά και δεν τ’ αφήνει να ξαποστάσουν μέχρι να συναντήσουν το ένα το άλλο. Τον πρώτο ο βασικός πρωταγωνιστής Νικόλα Μιλάνο, τον γνώρισε στο πρόσωπο της Ντανιέλα, το δεύτερο σ’ εκείνο της Μονίκ. Και οι δύο κατά κάποιο τρόπο μοιραίες γυναίκες. Και οι δύο, το ίδιο αλλά και διαφορετικά, βασανισμένες ψυχές.
     Η «Χαμένη βιβλιοθήκη του Δημήτριου Μόστρα» αν κυκλοφορούσε πρώτα στην αγγλική γλώσσα θα πουλούσε εκατομμύρια αντίτυπα, αφού διαθέτει όλα τα στοιχεία ενός μπεστ σέλερ: καλή ιστορία, εξαιρετική πλοκή, πειστικούς ήρωες, πολλές ανατροπές και ένα εξαιρετικό (κάποιες φορές κλειστοφοβικό) σκηνικό. Ατύχησε. Αλλά ευτυχήσαμε εμείς να το διαβάσουμε στη γλώσσα του πρωτοτύπου. Από τις καλύτερες στιγμές της, αστυνομικής και μη, ελληνικής λογοτεχνίας.